JDriven oktoberfest

Het weekend van 12, 13 en 14 oktober stond dit jaar het jaarlijkse collegaweekend van JDriven gepland en als je dan net begonnen bent op 1 oktober dan mag je wel spreken van ‘je-valt-met-je-neus-in-de-boter’. Door de verhalen van de vorige editie steeg mijn nieuwsgierigheid.

Het begon al twee weken voor aanvang, de organisatie wist de spanning goed op te bouwen, middels een mail werd een teamindeling rondgestuurd met de teaser dat we de brievenbus goed in de gaten moesten houden……en ja hoor daar was die, vier dagen voor vertrek. Een QR-code, verdeeld in 9 puzzelstukjes en een songtekst met cryptische getallen. We waren begonnen met de voorpret!

Collega Bas en ik haalden collega Ilja op in Leiderdorp om vanaf daar te starten met de puzzeltocht richting ons verblijf voor dit weekend. De QR-code bracht ons een reeks cijfers die ons toegang gaf tot een bot die ons tientallen vragen zou stellen, allemaal in lijn met het komende weekend. Eisbein, Schlagers, Heino, de verschillende antwoorden gaven ons informatie, locaties, richting naar ons eerste doel van die dag. Al snel hadden we door dat we ons richting de Duitse grens moesten verplaatsen, maar na een paar flinke uitdagingen, incl. de cryptische songtekst, wisten we toch wel bijna zeker dat we moesten afreizen naar Winterberg. En ja, hoor na een aantal files, kronkelwegen en een rit tussen de heuvels arriveerden wij bij Landhuis Winterberg. De plek waar ik de komende dagen verder kennis zou gaan maken met 32 van mijn nieuwe collega’s.

Na een gezamenlijk diner van pizza en drinks worden we verrast door het entertainment-duo Erik en Nieke. Gehuld in flitsende gouden-outfits verzorgen zij een ouderwets gezellige Pub-quiz…..maar zoals Henny al eerder zong: “…er kan er maar een de winnaar zijn!” ….en ja, een kéér raden…… het zal wel beginnersgeluk zijn geweest. Bedankt voor de fantastische trofee, een gegraveerde bierpul! De avond vorderde men zocht elkaar op, praatte onder het genot van een drankje bij of .. zong. Collega Willem had zijn keyboard bij zich. U roept, Willem speelt ….en op onze wijze probeerden we daar de vocalen aan toe te voegen. Muziek verbindt. Wat een gezelligheid, tot de late uurtjes.

Aan het einde van de eerste avond kregen we nog één opdracht mee, half tien ontbijt en zorg dat je om half elf in de bus zit (Ja Gerald, jij ook). Vol verwachting op naar… ? Ja waarheen? Winterberg, vol met heuvels, ’s winters leuk in de sneeuw, een skischans, high-roop of toch mountainbiken. Na een rit van 45 minuten kwamen we aan op plaats van bestemming, we gingen (toch) rodelen. Leuk voor iedereen, maar achteraf niet geheel risicoloos. Fred nam de uitdrukking “Dit weekend,gaan alle remmen los” iets te letterlijk. Helaas moest hij eerder afhaken dan gepland. Nadat iedereen enigszins was bijgekomen van de schrik werd het programma voortgezet. Een goed buffet op een zolder van een gasthaus verzorgt door een drietal gastvrije dames. Schnitzel, bratkartoffeln, pilze, schweinebraten kortom; een goede ondergrond voor de volgende activiteit. Een bezoekje aan het Brauhaus van Willingen. Een kijkje in de plaatselijke brouwerij waar zij overheerlijke Hell, Landbier Dunkel en Weizen produceren. Uiteraard hebben we dit ,zoals een goed developer betaamt, even getest.

Na een heerlijk diner keerden we terug naar ons tijdelijke ‘honk’. Gebroederlijk werd er gekeken naar onze oranje-leeuwen tegen de altijd gedisciplineerde ‘Deutsche mannschaft’ . Spanning tot de laatste minuut gegarandeerd, maar gelukkig trokken wij weer eens aan het langste eind. Ik begreep dat de zaterdagavond onofficieel was omgedoopt tot de spelletjesavond. Op verschillende plekken in het huis werden meegenomen spellen tot uitvoer gebracht. Met op de achtergrond de JDriven-Radio (Multiplayer Jukebox) die flink gemanipuleerd werd door aanwezigen. Een spel op zich.

Zondag was voor jezelf, met een voorwaarde, dat het huis schoon was voordat we allemaal zouden vertrekken. Samen met een select groepje hebben we nog heerlijk rondje hardgelopen en genoten van de prachtige omgeving die volledig in teken stond van de herfst.

Enige wat ik kan melden over dit weekend is dat ik geen betere kennismaking met mijn nieuwe collega’s kon voorstellen. Ik voelde mij welkom. Bedankt!

Jimmy